Britse vouw Na mijn studie aan de Universiteit in Yozgat vond ik een baan en keerde niet meteen terug naar Istanbul. Als een persoon die rekeningboekzaken in een privébedrijf begrijpt, liep ik voor elke baan. Ik verdiende niet veel, maar ik had nog wat geld over voor huur en andere uitgaven. De huur kwam ook van het vaderlijke Erfgoedhuis in Istanbul. Mijn bedoeling was om hier wat geld te sparen, terug te keren naar Istanbul en daar een baan te vinden. Na een paar jaar had ik genoeg geld.

Ik verliet mijn baan twee weken voor mijn vertrekdatum, nam afscheid van mijn kennissen. Ik wilde deconstrueren en een beetje ontspannen na mijn drukke beroepsleven en voor het proces van het zoeken naar werk, dat intenser zal zijn. Ik zou niet zo comfortabel zijn geweest in Istanbul. Ik had niet veel vrouwengezichten gezien in deze stad waar ik ongeveer vijf jaar na de universiteit had doorgebracht. Ik kon geen vriendin krijgen of een escort bellen, want als ik dit hoorde, zou ik het huis uit worden geschopt. Als buitenlander in zo ‘ n conservatieve stad viel ik al genoeg op. Daarom ging ik op pørnø-sites op internet en keek films en schoot 31 vaak en ik was de hele tijd geil.

Aan het begin van die week werd op mijn deur geklopt, en het was Nazmiye Hanim, die op mijn bovenverdieping woonde, die binnenkwam. De man en vrouw waren zeer conservatieve, conservatieve mensen. Haar man was een baggy type met een schedelkap. Mevrouw Nazmiye was altijd een vrouw met een laken. In alle jaren dat ik hier zit, hebben ze me niet eens goed begroet. Maar nu stond ze alleen voor me, Nazmiye Hanim. Door de sluier van haar zwarte laken die haar gezicht bedekte, sijpelde de gloed van haar hazelne ogen naar buiten.

We wisselden groeten uit op onze voeten, hij zei dat hij was gekomen met de bedoeling om afscheid te nemen en Ashura te doen, hij vroeg om binnen te komen. Ik was verrast, maar ik kon niet weigeren: “natuurlijk ben je dat!Ik zei. Ze nam haar pantoffels in, en ondertussen trok de witheid van haar blote voeten zonder sokken, zichtbaar onder haar zwarte laken, mijn aandacht. Augustus. Hij is laat opgestaan, ik heb net ontbeten. “De thee is heet, zal ik er een vullen?toen hij het vroeg, zei hij: “ja, zoals je wilt …”. Hij klonk opgewonden. Wat deed zo ‘ n vrouw in het huis van een alleenstaande man als ik?

Ik heb je thee gevuld en op de salontafel gelegd. Haar kouseloze voeten waren verdwenen onder de rokken van haar lange en zakkenrijke laken. Alleen haar ogen en de katoenwitte hand die de theebeker vasthield, waren zichtbaar. Ze dronk haar thee zonder de onderkant van haar sluier op te tillen en haar mond aan mij te laten zien. Ik heb de ashura die hij meebracht op tafel gelegd. Terwijl hij zijn thee dronk, zei hij: “wil je mijn ashura niet proeven?”vroeg hij. “Ha, pardon!”ik nam een lepel en kwam.

“Ik heb het laatst gemaakt, maar ik dacht er niet aan om het naar jou te brengen, het spijt me…”zei hij als een misdrijf. “Wat bedoel je!Ik zei. Haar ashura was erg mooi, de intense suiker en noten erin maakte mijn opwinding en geil op dat moment raakte het plafond. Het was een bedwelmend gevoel om in de privacy te zijn van deze vertrouwende vrouw van bijna dezelfde leeftijd als ik en wiens bedoelingen niet duidelijk waren. Hij keek verlegen naar de grond, rechts en links. We probeerden een tijdje werkeloos te praten. “Herinner je je mijn dochter?”vroeg hij later.

“Op deze manier en dat, het spijt me opnieuw voor je verlies. Wat was er mis met hem?”Vroeg ik. “Hart. Een dochter van ons was eerder om dezelfde reden overleden. Ik heb ook een paar keer een miskraam gehad. Augustus.” gezegd. Ik was verbaasd dat hij me deze dingen vertelde. “Het spijt me dat ik je aan deze herinneringen moet herinneren!Ik zei. “Je hoeft je niet te verontschuldigen… mijn man Mujahid en oom zijn onze kinderen. Ik wou dat we niet af en toe met Dec getrouwd waren. Maar het moest vanaf het begin zo zijn, dat Weet ik ook…”zei hij.

Het incident werd begrepen. Als gevolg van inteelt werden hun kinderen ziek geboren of kregen ze een miskraam. “En nu wil ze nog een kind, maar dat kind zal natuurlijk ook ziek geboren worden. Ik wil niet. Maar ik heb niet meer de kracht om het uit te houden. Hij begon me te bedreigen… hij zegt dat als ik het niet accepteer en ik niet zwanger kan worden, hij van me zal scheiden en met mijn zus zal trouwen. Dit is onze gewoonte… weduwen hebben geen rechten in ons, mijn ouders, broers accepteren me niet, ze zullen me niet nemen, zelfs als ik naar huis terugkeer. En ik kan nergens heen, Ik ben wanhopig …”zei hij. Hij hield zijn hoofd naar beneden, zijn ogen dwaalden over het tapijt terwijl hij deze dingen zei.

“Het is echt een grote pijn… Het spijt me voor je. Maar wat heeft dat met mij te maken?”Vroeg ik. Op dezelfde manier begon hij te spreken zonder zijn hoofd helemaal op te tillen: “broeder Halit… Ik kan deze wanhoop, hulpeloosheid niet meer verdragen… Je ziet eruit als mijn man, je bent vrijgezel, en je lijkt je mannelijkheid op zijn plaats te hebben. Het belangrijkste is dat je hier nooit meer zult komen… Laat me een slachtoffer zijn, maak me zwanger, dit is mijn enige redding… Jullie zullen mij, mijn toekomstige kind en mijn broer redden. Mijn zus is nog geen 18. Trouwens, als Mujahid met haar trouwt, zal wat ik heb meegemaakt ook met haar gebeuren. Zijn leven zal ook geruïneerd worden…”zei hij.

Het was een heel vreemd voorstel, het leek een grap, maar de verlegenheid en ernst van de vrouw waren duidelijk uit haar elke beweging. Ik was verbijsterd. “Sorry, heb ik het verkeerd gedaan? Nou, hoezo? Wil je een relatie met mij, wil je kinderen met mij?”vroeg ik, stotterend.

“Ja, Ik heb geen keus meer. Ik wil niet zwanger worden van mijn man. We zijn tenslotte familie, dat kunnen we niet veranderen. Hoe vaak ben ik al weggelopen als je je hand op me wilt leggen, zeg ik dat ik dat niet wil. Hij sloeg me er een paar keer voor, maar ik ben niet degene die in elkaar geslagen werd. Ik wil geen ziek kind baren. Ik ben bereid om alles te geven voor een gezonde baby. Als ik wanhopig was, zou ik dan ooit mijn toevlucht nemen tot zoiets?” gezegd.

Ik vraag me af of hij me belachelijk maakte, Mrs Nazmiye, of dat hij me probeerde te bedriegen door weg te gaan. Toen ik dit zei, keek ze op en zei met een trillende stem: “Ik kwam alleen om hulp te vragen van u als een wanhopige vrouw. Ik heb je dit verteld door je toevlucht te nemen tot je goede bedoelingen. Waarom zou ik de intentie hebben om plezier te maken of spelletjes te spelen? Als je niet wilt, ga ik weg.”zei hij en was van plan om op te staan. “Ga zitten, alsjeblieft. U zult toegeven dat dit niet normaal is. Dus excuseer mij ook… toen ik zei: “Natuurlijk Weet ik dat het niet normaal is!” gezegd.

Ik dacht in stilte aan je aanbod. aan de ene kant was er hoe immoreel deze baan was, het risico dat haar man zou begrijpen wat er was gebeurd, de verplichting om mijn eigen kind, dat zou worden geboren, aan deze mensen toe te vertrouwen. Aan de andere kant was er de pijnlijke toestand van de vrouw, de toekomst van haar familie en zus, en de kans op een onaangetaste vrouw anders dan haar man, die niet met geld werd gekocht in deze woestijnachtige stad. Het zou zelfs niet mogelijk zijn voor mij om een vrouw als MS Nazmiye weer aan te raken in mijn hele leven.

“Weet je het zeker?”Vroeg ik. Zijn antwoord was ondubbelzinnig: “ik weet het zeker. Ik heb hier heel lang over nagedacht. Ik wist alleen niet met wie ik het kon doen. Ik had kandidaten voor vaders in mijn hoofd, maar het waren allemaal mensen die mijn man kende. Het was voor mij niet mogelijk om zoiets met hen te doen. De laatste keer dat ik hoorde dat je hier wegging, kwam je in mijn gedachten. Ik realiseerde me dat ik geen betere kandidaat kon vinden dan jij. Ik ben me bewust van de zonde die Ik zal begaan, maar ik ben bang dat als ik zo ‘ n kans mis, mijn volgende kind of zus me er aan de andere kant naar zal vragen…”zei hij. Toen hij klaar was met spreken, was zijn stem in een tranende staat, misschien huilde hij, Ik kon niet zien omdat zijn ogen te veel naar beneden waren gebogen.

Ik bleef er een tijdje over nadenken. Hoe was het dat hij wilde? Ik woon hier al die jaren, maar we hebben elkaar maar een paar keer gezien. En ze wilde een kind met een man die ze maar een paar keer had gezien, Nazmiye Hanim. Zijn ervaringen hadden zijn ogen verduisterd en hem ertoe gebracht deze beslissing te nemen. Hij was bereid te boeten voor de zonde die hij zou begaan.

Toen hij opkeek, zag ik tranen in zijn ogen. Terwijl hij ze met zijn hand afveegde, wachtte hij op het antwoord dat ik zou geven, nieuwsgierig kijkend. In mijn hart (wat er ook gebeurt! Ik zei: Ik heb er niet meer lang over nagedacht. Ik knikte met mijn hoofd op een manier die aangaf dat ik het accepteerde. Haar tranende ogen straalden nu van geluk: “God zegene!”zei hij met zijn trillende stem.

“En hoe zal het zijn, hoe zullen we het doen?”Vroeg ik. Ik had dromen in mijn hoofd toen ik dit vroeg. Ik dacht dat ik Nazmiye naar bed zou brengen en haar als een gek zou neuken, maar ze had haar plan van tevoren voorbereid. Hij ging naar mijn slaapkamer, kleedde zich daar uit, ging op het bed liggen en wachtte op mij. Ik ging 31 buiten schieten, ik ging de kamer in en ejaculeerde erin net toen ik ging ejaculeren.

Nadat Nazmiye Hanım de kamer binnenkwam, ging mijn opwinding door het dak. Ik kon het hevige kloppen van mijn hart horen. Een paar minuten later, nam ik mijn lul en begon te schieten 31, Ik had niet uitgekleed. Ik stond buiten. Ik was bijna klaar met ejaculeren. Ik klopte op de deur :” kom binnen!”Ik hoorde je stem.

Ik kwam de kamer binnen, mevrouw Nazmiye lag op het bed. De gordijnen waren dicht. Haar lichaam was bedekt met mijn donkere deken toen ik bleef. Hij had zijn laken afgedaan, in de hoek gelegd, maar hij had een zwart gekleurde muts-achtige pet op zijn hoofd gezet. Het knotje van haar haar was zichtbaar van achter de motorkap. De vorm van zijn ovale gezicht, die ik voor het eerst zag, was zeer aangenaam. Haar witte huid was glad, hoewel het bedekt was met lakens, het was goed verzorgd. Ze had lange zwarte wimpers, dikke en gevormde wenkbrauwen. Ze keek hem aan met angst in haar grote hazelne ogen.

Ik deed mijn broek en slipje uit. Ik bewoog naar het einde van het bed, Deze keer begon hij zijn ogen van me af te houden. Het was duidelijk dat hij mijn pik niet wilde zien, wat ik niet wilde laten zien. Ik begon de deken langzaam op te tillen. Zijn voeten, polsen en benen, die de zon misschien niet meer dan 4-5 dagen per jaar zagen, waren als marmer. Hij was haarloos, haarloos, onberispelijk.

Terwijl hij de deken bleef opheffen, zei hij: “dat is genoeg van wat je hebt gezien… schiet op!” gezegd. Ik slikte. Hij bleef op zijn knieën, de onderkant van de deken. Ik opende zijn benen aan beide kanten met mijn handen. Mijn beweging had de deken een beetje meer geduwd, zozeer dat ik nu haar dijen kon zien overlopen van het harde oppervlak van het bed, en haar volledig geschoren lies en onthoofde kutje daartussen. Er was niet eens het geringste haar op zijn lichaam.

Hij boog zijn benen van de knieën en opende ze van kant tot kant. Hij was echter voorzichtig om de deken niet meer te openen. Ik bracht mijn pik, die op het punt stond te klaarkomen, over haar kutje en begon het op en neer te wrijven op haar haarloze geschoren kutje. Nazmiye ‘ s kutje was nooit nat en tegelijkertijd schudde ze onnodig. Hij kneep zichzelf te veel. Ik heb het een paar keer geprobeerd, maar het is niet gelukt. Ik kon er niet in, iets als vaginisme was gebeurd. “Ontspan, alsjeblieft, of je gaat dit heel moeilijk maken!Ik zei.